Facebook: inspiratie of irritatie?
Enkele maanden geleden besloot ik volledig met Facebook te stoppen en mijn account definitief op te heffen. Ik heb er nog geen minuut spijt van gehad.
In den beginne
Toen ik in 2009 ‘op’ Facebook ging deelden we foto’s en ervaringen uit ons eigen leven. Via Facebook was het leuker – want visueler – om contact met elkaar te houden. Soms kwam iets inspirerends voorbij, zelden iets uit het nieuws.
En nu
Anno 2017 is dit een ander verhaal. Neem nou de vriendschapsverzoeken. Steeds meer mensen legden contact die ik nog nooit ontmoet had. Het leek of er een wedstrijd werd gehouden wie de meeste vrienden heeft. De afgelopen 2 jaar kwamen die verzoeken steeds vaker uit zakelijke hoek: mensen die hun werk bij mij wilden promoten. Dat ging al storen. Op het laatst kreeg ik zelfs privé berichten met hun aanbod. Ongevraagd en ongewenst.
Startpagina
Ook de berichten op de startpagina veranderden sterk in de loop der jaren. Steeds meer wereldnieuws, soms met gruwelijke foto’s. Heftige discussies. Ook foto’s met – alleen maar – de hoogtepunten uit iemands leven (kijk eens hoe ge-wel-dig het met ons gaat). En ja, soms ook inspiratie.
Verslaving?
Ook in mezelf veranderde iets en niet ten goede. Ik ging steeds vaker afleiding zoeken op FB en kreeg er vooral onrust voor terug. Toch bleef ik kijken en zoeken… en ben ik de afgelopen jaren geleidelijk aan mezelf weggeraakt, merkte ik opeens.
Ontvolgen
Ik ging eens kritisch kijken wie vooral narigheid verspreidde en ontvolgde de notoire rampendelers. Dat gaf al wat rust.
Toch werd ik niet blij van de startpagina. Steeds meer business- en andere coaches gingen hun werk promoten en de ene na de andere Facebook-advertentie vloog me om de oren. Social veranderde steeds meer in Business.
Meegesleurd
Ik liet me er een tijdje door meesleuren. Kreeg de gedachte ‘misschien moet ik hier toch maar in meegaan anders mis ik de boot’. Ik ging ook gratis challenges maken en promoten via FB. Al gauw voelde ik: dit is niet wat ik wil, dit past niet bij me. Ik wil niet meegesleurd en opgejaagd worden door boodschappen die mijn reptielenbrein triggeren, die stress en angst voor tekort aanwakkeren. En ik wil zelf ook niet dat soort boodschappen verspreiden.
Vertrouwen
Ik wil in rust en vertrouwen leven want er is genoeg voor iedereen. We hoeven elkaar niet te beconcurreren en zeker geen angsten aan te praten. Integendeel. Dus na een korte periode van meegaan in de gedachten van mijn kleine-ikje kwam gelukkig mijn ziel weer door.
Of ik het mis?
Nee! Tot mijn verrassing heb ik slechts één dag gehad dat ik een paar keer – uit gewoonte – mijn mobiel pakte om FB te checken. Na die dag was dit weg.
Free flow
Heerlijk, wat een rust. Ik werk weer lekker aan mijn eigen bedrijf, vanuit de inspiratie van mijn ziel die nu weer ongestoord door kan komen. De afgelopen maanden heb ik dingen onder de loep genomen en veranderd in mezelf, mijn woning en mijn leven.
Mijn werk promoot ik vooral via mijn website. Mensen vinden me met behulp van zoekwoorden en dat is altijd al zo geweest. Ik sta wel op Instagram en LinkedIn en grappig genoeg heb ik daar wel een goed gevoel bij. En totaal geen verslavingsneigingen, gelukkig ????.
En jij?
Wat zijn jouw ervaringen met Facebook? Hoor het graag!
Saskia