De beste tijd...

De beste tijd...

 
... om een boom te planten is twintig jaar geleden. De één na beste tijd, is nu.
 
Aan dat Chinese gezegde moet ik de laatste dagen denken, sinds ik ben begonnen in mijn eerste vijfjarendagboek (wat een geniale uitvinding!). Zo'n dagboek heeft 365 pagina's, één voor elke dag van het jaar. Elke pagina bestaat uit vijf vakken. In het eerste jaar schrijf je elke dag in het bovenste vak, het jaar daarna in het vak daaronder, etc. Totdat je na vijf jaar kunt lezen wat er, dag voor dag de afgelopen vijf jaar, in je leven speelde.
 
Een fantastische manier om een groter gevoel van samenhang en rode draad in je leven te ontdekken en aan te brengen. Om meer zicht te krijgen op de essentie. Om te ontdekken welke thema's er steeds terugkomen. Wat je heeft geholpen, en wat niet. En natuurlijk ook om je herinneringen in te slijten.
 
Maar ik heb pas twee van de 1825 vakjes gevuld en zou willen dat ik vijf jaar geleden al was begonnen in dit boek. Dan kon ik nu al teruglezen wat er elke dag van de afgelopen vijf jaar in mijn leven speelde.
 
Het doet me denken aan goede voornemens. Daar is het nu weer de tijd voor. Weet je dat maar negen (9!) procent van de goede voornemens wordt volgehouden? Dat komt doordat wij mensen ze meestal niet zo handig aanpakken. We houden geen rekening met ons brein, dat zich actief verzet tegen verandering. We zijn gewoontedieren. De verbindingen die ons brein in de loop der tijd heeft ingesleten, geeft het niet zomaar op.
 
Stel je voor: een rivier die in de loop der jaren een diepe rivierbedding heeft uitgesleten. En dan besluit jij dat het water, van de ene op de andere dag, een andere route moet afleggen. Je zult een stevige dam in de rivier moeten aanbrengen, en een nieuwe waterweg moeten uitgraven. Lukt dat in één dag, denk je? Of is dat eerder een vijfjarenproject?
 
De kunst is, onder andere, om hele kleine stapjes te nemen. Om het bereiken van je doel uit te smeren over een lange tijd. Een jaar bijvoorbeeld. En om dan heel gestaag, dag voor dag, week voor week, hele kleine veranderingen in je routine in te slijten die in de loop van een jaar zullen leiden tot het bereiken van je doel.
 
Op die manier is de kans vrij groot dat je over vijf jaar nog steeds (en moeiteloos!) je goede voornemen aan het uitvoeren bent. Dat er een nieuwe bedding is ontstaan en het water niet anders wil dan dáár doorheen stromen.
 
Maar meestal hebben we daar het geduld niet voor. We hebben nú de motivatie, het momentum. We willen nú de koe bij de horens vatten, het varkentje wassen. Hoe eerder en hoe sneller, hoe beter.
 
Het leven is echter een marathon. Geen sprint. Het gaat om de persoon die je over vijf jaar wilt zijn. Om het leven dat je dán zou willen leiden.
 
Welke boom had jij vijf jaar geleden willen planten? Op welk gebied zou je de afgelopen vijf jaar hele kleine, maar gestage, stapjes hebben willen zetten, zodat je er nu rijk van kon oogsten?
 
De één na beste tijd om een boom te planten, is vandaag. Welk superklein stapje kun je vandaag, en de komende tijd, zetten in de richting van het leven waar je naar verlangt?
 
Een goed begin is het halve werk. Als je bijvoorbeeld wilt gaan mediteren, is het al een hele stap om je dagelijkse bezigheden te onderbreken en één minuut stil te zitten. Het helpt als je die stap zo laagdrempelig mogelijk maakt: om van tevoren te zorgen voor een fijne plek om te gaan zitten, een vast moment van de dag, support van je gezin. Als die ene minuut eenmaal een gewoonte is geworden, maak je er twee minuten van. En zo verder.
 
Begin klein. Denk aan de rivier in je brein.
 
Ik wens je een groeizaam 2021, met gestage, liefdevolle aandacht en ruimte voor wat jou voedt, en voor wat je tot bloei wilt laten komen.