Lieve Bronzie, lood en goud
Ruim 10 jaar geleden toen ik in het buitenland woonde, had ik een hond: Bronzie. Voordat hij bij mij thuis kwam, was hij een zwervertje en was er hete olie over hem heen gegooid. Hierdoor was er een grote brandwond ontstaan en was zijn vacht permanent weggeschroeid. Na meerdere operaties had hij ‘alleen nog maar’ een grote kale plek over bijna de hele lengte van zijn ruggetje. Deze plek was als de kleur van zilverkleurig staal, zwart lood. Soms kon dit tere huidje weer een beetje openscheuren en kleurde het lood met donkerrood bloed. Zijn naam had hij gekregen in het dierenasiel en had hij te danken aan de kleur van zijn vacht maar eigenlijk had hij beter goudlokje ofzo kunnen heten. De rest van zijn vacht glansde namelijk als goud in de Curaçaose zon.
Bronzie was duidelijk zichtbaar verminkt. Daarom werd hij maar niet geadopteerd vanuit het asiel en belandde hij uiteindelijk bij mij thuis. Wanneer je naar hem keek, kon je misschien een glimp voelen van de pijn die heeft moeten lijden. Maar als je écht naar hem keek, kon je alleen maar vertederd glimlachen. Bronzie was een kampioen in trucjes leren. Je hoefde maar met je ogen te knipperen en hij kende weer een nieuw spelletje. Als hij met zijn staart kwispelde, dan kwispelde zijn hele lijfje guitig aandoenlijk. Daarbij was heerlijk onschuldig ondeugend met z'n fonkelende zwarte oogjes, vol levenslust! Je kon niet anders dan van Bronzie houden én oh, oh, oh, wat ontving hij deze liefde toch onbevangen! Hij stal iedereens hart.
In de afgelopen retraiteweek van het Centrum voor Tantra werd een verhaal verteld over de Alchemisten die lood in goud veranderen, als symboliek voor transformatie. Voor mij is Bronzie mijn lieve lood & goud voorbeeld. Ook al had het bestaan hem zoveel aangedaan, had hij zoveel recht om de wereld te haten... hij deed het niet. Hij likte zijn wonden, liet zijn beschadigingen zacht verzorgen en leefde zijn leven. VOL LIEFDE.
Potjandorie wat heb ik veel van dit diertje geleerd. Bijvoorbeeld hoe betekenisvol omhullend ~ leven in het nu ~ kan voelen en hoe Bronzie dit voor mij belichaamde. Wellicht is er in dit verhaal wel iets anders wat jou raakt en waar wij weer via jou van kunnen leren. Als je dit wilt delen, leuk! Ik ben benieuwd.
Jansje Koren
